Prawdziwe imię i nazwisko Niki Strzemińskiej to Jakobina Ingeborga Strzemińska. Artystka przyszła na świat w 1936 roku, w Łodzi. Jej matka, Katarzyna Kobro, była znaną rzeźbiarką, a ojciec, Władysław Strzemiński – pisaremz. Oboje są uznani za twórców modernistycznych.
Podążanie za medycznym powołaniem
Jakobina okazała się być kobietą o wielu talentach. Studiowała na Akademii Medycznej w Łodzi, gdzie w 1961 roku, uzyskała dyplom lekarski. Lecz na tym jej potrzeba nauki i rozwoju się nie zakończyła – kontynuowała edukację na Uniwersytecie Łódzkim. W 1965 roku, udało jej się zdobyć kolejny dyplom, tym razem z antropologii. Potem rozpoczęła pracę w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.
Stopień doktora i długotrwała miłość do morza
W 1971 roku, Jakobina dokonała specjalizacji z psychiatrii, a trzy lata później, w 1974, osiągnęła kolejny kamień milowy w swojej karierze, uzyskując tytuł doktora. Jej praca doktorska pt. “Współzależność pewnych cech antropometrycznych z przebiegiem schizofrenii” przyniosła jej wielkie uznanie w świecie nauki. Zasłynęła również jako pierwsza kobieta w historii Polski, która pływała na krajowych statkach handlowych. Prowadziła ten niezwykły tryb życia przez aż 17 lat. Przez wiele lat pracowała również w Szpitalu Tworkowskim i współpracowała z Polską Fundacją Alzheimerowską.
Nika Strzemińska: Kobieta, o której warto pamiętać
Oprócz imponującej kariery medycznej, Jakobina szczególnie zasłynęła jako Nika Strzemińska, aktywnie uczestnicząca w świecie sztuki. Była osobą bardzo ambitną, która zawsze starała się realizować swoje cele. Była nie bojącą się wyzwań i niezależną kobietą, która promowała zarówno swoją karierę jak i sztukę swoich rodziców.
Bogaty dorobek literacki i filmowy
Nika przyczyniła się do stworzenia wielu prac naukowych, literackich i filmowych. W swoim dorobku posiada prace z zakresu antropologii i psychiatrii, a także liczne opowieści morskie i reportaże. Napisała również wiele książek o swoich rodzicach, w tym Sztuka, miłość i nienawiść. O Katarzynie Kobro i Władysławie Strzemińskim” (2001), a także “Katarzyna Kobro” (2004, jest to rozszerzona wersja książki, która została wydana po włosku, w Mediolanie, we wrześniu 1998 roku).
Twórczość i inicjatywy dla kultury
Jakobina rozszerzyła swoje zainteresowania również na świat filmu, tworząc scenariusze. Przykłady to scenariusze filmów dokumentalnych – “Pośmiertny tryumf Władysława Strzemińskiego” (1993) i “Katarzyna Kobro rzeźbiarka” (1998). Stworzyła (razem z Georgiem Kobro) Nagrodę im. Katarzyny Kobro, przyznawaną od 2001 roku w Łodzi. Jakobina Ingeborga Strzemińska została pochowana w prawosławnej części Cmentarza Doły, znajdującego się w Łodzi. Jej ciało spoczywa w grobie matki, z którą była mocno związana, i której twórczość podziwiała.
